Օրորոցային, որը չի երգվել.
Որ չվճարես մեղքերիս գինը,
Պետք է հավերժացնեմ քո անմեղ քունը,
Բայց …,
Ու մենակությունից փրկելու անհնարինությունը
Ստիպում է արարվել՝ իբրեւ քո մենությունը.
Հավերժական քնի փոխարեն՝
Ընդունել մշտնջենական արթմնությունը։
Ու այն, ինչ կպատմեն՝ իբրեւ իմ տված օրոր,
Եղել է պարանոցիցդ ետ քաշված ձեռքերի դող։
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Այնուամենայնիվ, սկիզբը շարունակում է մնալ վարկած, վերջը՝ գուշակություն, ու սրանից առավել ոչինչ ավելի ամբողջական չի ամփոփում գոյի մեջ...
Մահվան եզրին փայլատակած ճշմարտությամբ՝ Ինձ հաղորդած պատգամդ, հա՜յր, Շարունակում է առաջնորդել, Բայց թանաքի փոխարեն՝ արդեն արյամբ։ Տողերս...
Չկա իմաստնության մի այնպիսի ճշմարիտ ուղի, որի հանգրվանը չլինի ամենակուլ լռությունը։ Վերջապես, լռությունն ինքնին ճշմարտացիության ցուցիչն է...
Comments