Գլուխս ափերիս մեջ, արմունկներս ծնկներիս ու չկա այլ հենարան ինքնախույզ մտքիս։ © Գորշ

Ինքնարարը մեղսավոր է միայն այն բանի համար, որ տիեզերական իրավունքը, որն առաջնորդում է իրեն, անդին է բնական և/կամ մարդկային օրենքից։ © Գորշ

… և ուր է այդ վերջում մեռնող հույսը, և ի՜նչ է դա, և ինչու ես կամ դեռ՝ իբրև մարդ … © Գորշ

Այդ եզն է, որ ծանր բեռով փորձում է ճզմել իրավունքի մեջ իր տկարության զգացումը։ Սա նաև կոչվում է մարդկանց կարելիության միջակայք, որում...

Վասն ինքնարարման Ես եմ իմ սկիզբը, իմ ամրոցն ու տաճարը։ Ե՛ս եմ իմ վերջը … © Գորշ

Բոլորին ուղղված իրական սերը կարող է միայն մեկ վերջաբան ունենալ՝ ոչնչացնել բոլորին, կամ ինքզինքը։ Ուրեմն, ցայժմ մարդկությունը չի ունեցել...

Ինքնասուզման տաղ Տար ինձ հեռուները մտքի, ուր չի հասել բառը։ Ցույց տուր էությունը գոյակի` անտես մարդուս հայացքին։ Օգնի՛ր ինքնահերքմամբ...

Արդ ո՛վ ես դու, պատից այնկողմ, որ ԿԻՐՔՍ, եզակի անգամ, պատը քանդելու փոխարեն` սրբացնում է այն` իբրև ինքնասուզման աղոթարան։ © Գորշ

Մարդը վստահ քայլերով վերադառնում է քարանձավ։ Ո՞վ է դուրս գալու քարանձավից` ինքնարա՞րը, թե՞ նորից անասունը. ահա՛, թե ինչումն է մեկ ու միակ...

Հումորը, անշուշտ, կարող է լինել դժվարությունների, ընդհուպ դժբախտությունների հաղթահարման միջոց, բայց դրա չափազանց կիրառությունը սպառնում է...

Դարերի խորքից` անցյալի և ապագայի, Բացասում են իրար հայացքները` մարդու և ինքնարարի, Ապա ո՞վ եմ ես, եթե ոչ ՈՉԻՆՉ։ © Գորշ

Կան հրդեհներ, որոնք, թեկուզ ինքնահրկիզման գնով, պետք է թեժացնել՝ մարելու փոխարեն, որ լինի ԻՆՔՆԱՐԱՐՈՒՄ։ © Գորշ

Միակ վայրը, որտեղ սոսկալի է լինել ավելորդ, սեփական մենակությունն է։ © Գորշ

Չկա առավել դժվարակիր կարոտ, քան կարոտն է ինքզինքը, հատկապես, երբ այն ուղղված է ոչ թե անցավորին, այլ նրան, ով պետք է ծնունդ (հ)առնի … © Գորշ

Սուտը վախի հետևանք է, վախը՝ չիմացության, միշտ։ Ով շարունակում է գնալ խաբեության ճանապարհով, միաժամանակ խոստովանում է, որ իմացության մեջ...

Շրջապատող իրականությունն այդպիսին համարվում է միայն այն բանի համար, որ դրանում բոլորն են, այնինչ դա մասնակիցներից յուրաքանչյուրի...

Վաճառականության հանդեպ խորքային հակակրանքով պայմանավորված` իմ խիղճը հաղորդակից է միայն ցավին, որը հնարավոր չէ վերածել բառի։ © Գորշ

Վկաներն են կանխորոշում ով լինելը։ Նա, ով հաջողացրել է մտածողությունն ազատել բոլոր վկաներից, չի կամենա լինել այլ մեկը, քան ոչինչն է, քանզի...

Պայմանավորված աշխարհընկալմամբ, բոլոր դեպքերում, երբ մենակության մեջ մարդն է, նա միշտ վկան է վեճի՝ աստծո և նեռի, գիտության և...

Լռում են այն որոշումների (գործերի) մասին, որոնցում անվերապահ են, աներկբա։ © Գորշ