Ինչքան քիչ ենք իմանում, այնքան շատը իմանալու պատկերացումով ենք ապրում ու մեր լուցկու տուփը տիեզերք պատկերացնում՝ չիմանալով, որ նման տիեզերքներից ավելի մեծ տուփեր և արկղեր են կազմվում, մեզ էլ հաստոցի տակ դրած միօրինակ կտրատում ու գլուխ են կպցնում:
Թեպետ, իմանալուց էլ ոչինչ չի փոխվում. մեզ վառողին հրդեհելու փոխարեն տենչում ենք կեսից հանգչել՝ փչվելով կամ թքոտված երկու մատով, իսկ ազատներիս մեջ առավելապես նրանք են, ովքեր, որպես «անորակ», արհամարհաբար նետվել են:
© ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ
Comments