Ինքնախաբեությու՞ն, ի ծնե մեղավորությու՞ն, մեղքի գայթակղությու՞ն …, դրանք այլեւս ձանձրալի արդարացումներ են, որովհետեւ մենք վաղուց չունենք փրկվելու հնարավորություն, ու այլընտրանքը մնում է վերաիմաստավորումը՝ փրկվելու համար չենք ծնվել, իսկ հետո՝ չե՛նք էլ ծնվել, որ փրկվենք …
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Այնուամենայնիվ, սկիզբը շարունակում է մնալ վարկած, վերջը՝ գուշակություն, ու սրանից առավել ոչինչ ավելի ամբողջական չի ամփոփում գոյի մեջ...
Մահվան եզրին փայլատակած ճշմարտությամբ՝ Ինձ հաղորդած պատգամդ, հա՜յր, Շարունակում է առաջնորդել, Բայց թանաքի փոխարեն՝ արդեն արյամբ։ Տողերս...
Չկա իմաստնության մի այնպիսի ճշմարիտ ուղի, որի հանգրվանը չլինի ամենակուլ լռությունը։ Վերջապես, լռությունն ինքնին ճշմարտացիության ցուցիչն է...
Comments