58. ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ

Երեկվա ստրկությունն ավելի արժանահարգ էր, քանզի բռնությունն ու պարտադրանքն ակնհայտ էր, ի տարբերություն այսօրվա, երբ ինքնակամ ենք ընտրում այն՝ անունն ընտրության իրավունք, ինչը բացառվում է, երբ տարբերակները սահմանում են այլոք:

Ժամանակակից ստրկությունը նաև մի «առաքինություն է» ծնել, որի անունն է «բարեգործությանը վերաբերող էթիկա», այլ կերպ ասած, երբ արյունդ ծծողները ափիդ մեջ թքում են և դու ասում ես շնորհակալություն, իսկ առավել «լուսավորվածները» միաժամանակ ավելացնում են՝ աստված օրհնի զավակներիդ, որ թուքն առատ լինի:

Մարդիկ կասեն՝ տիպիկ հայկական իրականություն, բայց ոչ՝ համամարդկային իրականություն, որտեղ, գուցե, կպարզվի, որ նրանք, «ազատները», ավելի շատ են ուղտի գերի, քան մենք՝ դեռ մի քիչ ծեծվողներս: 

© ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ