Բարձրացնող տառապանքի և յուրաքանչյուր բարձունքի նվաճման բերկրանքի հատմամբ վեր խոյացող խաչով համբարձվում է Բարձրագույն ԵՍ-ը …, մահը նրա խաչը վերածում է գումարման նշանի՝ իր միջև և Մեծն Առեղծվածի …
Սա, նաև, թե ինչպես լինել Տիեզերքին գումարելի և ինչքան մեծ, ու չլինել ոչինչ չփոխող զրո, կամ հանելի …
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Այնուամենայնիվ, սկիզբը շարունակում է մնալ վարկած, վերջը՝ գուշակություն, ու սրանից առավել ոչինչ ավելի ամբողջական չի ամփոփում գոյի մեջ...
Մահվան եզրին փայլատակած ճշմարտությամբ՝ Ինձ հաղորդած պատգամդ, հա՜յր, Շարունակում է առաջնորդել, Բայց թանաքի փոխարեն՝ արդեն արյամբ։ Տողերս...
Չկա իմաստնության մի այնպիսի ճշմարիտ ուղի, որի հանգրվանը չլինի ամենակուլ լռությունը։ Վերջապես, լռությունն ինքնին ճշմարտացիության ցուցիչն է...
Comments