323/ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ

Փրկու՞մ ես, թե՞ կործանում,

Առաջնորդու՞մ ես, թե՞ հետապնդում,

Վկա՞ ես ինձ, թե՞ խամաճիկդ եմ ես,

Վերջապես, որպես ծնողի՞ արհամարհեմ քեզ,

Թե՞ սպասեմ ինչպես զավակի,

… չը-գի-տեմ …,

Բայց ինձ գայթակղում է այս տողերը թելադրելու անխղճությունդ և դրանք հեգելու՝ հպարտությանդ իսպառ ոչնչացումը։

Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ