249/ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
- Tigran Gorsh
- Aug 3, 2023
- 1 min read
Դեռ պիտի գան ու արդեն եկել են արհավիրքներ, որպիսին չի տեսել ոչ մի ազգ, ու չկա դրանք հաղթահարելու ազգային ոչ մի նպատակ՝ սին են եղել բոլորը։ Բայց քեզ միայն, բարեկա՛մս, ասում եմ՝ հենց այդ արհավիրքներն են լինելու սերմնացանը ազգի, որը չի լինելու արյան, հողի, կամ մշակույթի, լինելու է ազգ ինքնարարների …, միակը, ով ունակ է լինելու գիտության բերած՝ սահմանային ուղղահայաց ընկալումը զարգացնել այն աստիճանի, որ կլանի անգամ սահմանային այն միավորները, որոնք հորիզոնական չափմամբ մեծ են ավելի։ Սրանց էլ, անշուշտ, մարդիկ հարաբերվելու են ինչպես աստվածների՝ մի դեպքում ծառայելու, մեկ այլ դեպքում՝ նրանց կրկեսամարտիկի վերածելու համար, բայց ինչպես ցանկացած հարաբերություն, որի մի կողմը (թեկուզ թյուրիմացաբար) ընկալվել է իբրեւ աստված, սույն մեկն էլ է ավարտվելու արյան հեղեղով՝ տարբերությամբ, որ այս միակ դեպքում մարդը չի հաղթելու՝ զոհաբերվելու է բարձրին։
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Comments