Ունենալ այն, ինչ ունի երկրորդը, ընդհուպ մինչեւ երազանք/երեւակայություն, արժեզրկում է ունեցածը, կրկնելիությունը՝ ունեցողի գոյության իմաստը։
Ոչ էլ ինքդ քեզ սիրելով, այլ՝ ինքդ քեզ ծնելով, որպեսզի լինի մաքուր մեկը, որը չի պղծվել երկրորդի սիրով, հետեւաբար՝ անկրկնելին։ Ինքնարարման համար, սակայն, պղծվելը ոչ միայն իմաստ, նաեւ անհրաժեշտություն ունի։
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Comments