Մարդն ուզում է անհամատեղելի երկուսը մեկում՝ առանց ցավ անմահություն. անհամատեղելի, որովհետև եթե առանց ցավ, ապա կյանքն առաջին ատամով պետք է ըն

Երբ սովորում ես բութ գլխով դիմակայելու փոխարեն՝ հոգու ցավը տանել ներարկելով, ձեռք ես բերում կախվածություն, որի հաճույք տվող վերջին չափաբաժին

Անհամեմատ ավելի քիչ դժբախտ կլինեինք, եթե մինչ դժբախտությունը միմյանց տայինք այն, ինչ տալիս ենք դրա ժամանակ՝ թեկուզ նույն ձևականությամբ …

Այ ռետինե պտուկից կախված կաթնակեր, նախքան ինքնադատության նիստին վկա հրավիրելը, պետք է հարցաքննելու վարպետություն ձեռք բերել, հակառակ դեպքում

Բթամտությունը խելքի պակասություն չէ, այն ունակություն է, որը ձեռք է բերվում վարժեցմամբ։ Ամենուր, հատկապես երջանկության մեջ, այդ հմտությունը

Սերն աշխարհում կա՝ միայն որպես մոլագար ուրվական, որը փորձում է հասկացնել, թե որտեղ և ինչպես է սպանվել։ Մարդու ինքնադիտման բթությունից հոգնած

Անկեղծանալու համար՝ սկզբից բավարար վստահություն չկա, կամ՝ կա չհասկացվելու մտավախություն, իսկ հետո խանդն է անցյալը ներկա դարձնում։ Ուրեմն, նր

Մերժվում է անհասկանալին. ըստ այս դատողության՝ մարդը ոչ թե միակ բանական, այլ՝ միակ ինքնամերժ գոյն է բնության մեջ …

Շնորհ է, թե՝ զրկանք, պարգև է, թե՝ պատիժ, հետևաբար՝ օրհնված ես, թե՝ անիծված, համոզվելու համար՝ անպետք են բոլոր օրենքները, վկաներն ու դատավորն

Ու կարևորը՝ այս «իմաստնությունը» սերունդներիդ փոխանցես, ոչինչ, որ հետո նրանց զինանշանին լինելու են ուղտն ու կակտուսը, հերոսը՝ ալադինը …

Ագռավներն ու գայլերը գիտեն, թե իրականում ինչ է տեղի ունենում այս համաշխարհային կենդանաբանական արգելոցում։ Այլից զատ՝ պարզ է, որ առյուծներն ո

Կգնահատեինք ունեցածը, եթե պատմագրության մեջ համեստ գտնվեինք …

Գոյդ բա՜ցա՜հա՜յտվա՜ծ է՜, իմ խաչված ԳԱՅԼ ախպեր …

Խլությամբ պաշտպանվիր երջանկություն քարոզողների աղմուկից ու վայելիր դժբախտության անգոյության զգացումը …

Աշխարհն անխնա արածում են նրանք, ովքեր ապրում են «ըստ հանգամանքի՝ մեկ ճշտի» սկզբունքով, փշալարերին վնգստում են նրանք, ովքեր բավարարվել են «հա

Հասարակությունը, որի գիտակցությունը երկար ժամանակ մնում է անփոփոխ, սկսում է ծնել հոգևոր ռախիտներ։ Ի տարբերություն արյունապղծության՝ այս հոգե

Դիտավորյալ այնպիսի մեղք ես գործում, որ կյանքից ազատվես, լիրբը ներման իմաստնությամբ է սկսում գերել …

Կնոջ հետ սեր ապրել այնպես, կարծես պատրաստում ես կնության տալ աստծուն, որ (ինքնա)ճանաչման այլանդակումից հետո՝ (ինքն)արարման կուսացումը նրան ձ

Նախ՝ կյանքի ձանձրալի կրկնությունը հաղթահարում ես նրա հպարտությունը խոցող ընդդիմությամբ, հետո՝ նրա ապտակներն են դառնում ձանձրալի, ու չի մնում

Բռնաբարվելու ժամանակ ցավեցնողը փրկվելու հույսն է …