317/ԹԵՈՍՈՖԻԱ

Այն պահից սկսած, երբ ճշմարտություններ փնտրելու ճանապարհին սկսում ես տենչալ գոնե երբեմն սխալվել, մնում է հույսը, որ կսիրես նպատակը, ինչի արարման համար դու միջոց ես, իսկ նպատակն էլի ինքդ ես, ու քանի որ ատելությունից վերածնված սերն անկասկածելի է, նշանակում է՝ այդ հույսը նույն հավատն է, հավատը՝ սերը, և, ուրեմն, դու արդե՛ն ՍԵՐ ԵՍ, որը տուն դառնալու ճշմարիտ ճանապարհին է՝ սպանված Ես-երովդ ընդգծված ճանապարհ, որից, ժամանակի ընթացքում, մնալու է մի փոշոտ արահետ՝ ՆՄԱՆԻԴ համար:

Գոյդ բա՜ցա՜հա՜յտվա՜ծ է՜, իմ խաչված ԳԱՅԼ ախպեր …

© Տիգրան Գորշ

ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ / ԹԵՈՍՈՖԻԱ