Ուրիշի (ինքնա)ճանաչողությանն ընկերակցելուց պետք է նկատի ունենալ, որ մարդիկ սեփական արտացոլանքին էլ վերաբերվում են ինչպես իրենց հետ կապ չունե

Նրանք, ովքեր դուրս շպրտվելուց հետո չեն շտապում նստել հաջորդը և տեսնում են նույնի վերադարձը, հասկանում են իրական ճշմարտությունը, ու,...

Դատարկ է խոսքը, որը լռություն չի արտահայտում, ու դատարկության աղմուկն այնքան շատ է, որ լռության մասին լռությունն էլ է համրանում …

Տրամաբանությունը մեկին գումարած մեկ պատասխանում է երկու, կյանքը՝ երեք։ Սա հասկանալուց հետո էլի է սխալվում, երբ երրորդին հաջորդողը համարում է

Այսօրվա (ինքնա)ճանաչողությամբ՝ երեկ ավելի հետաքրքիր կտառապեի … © Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ / ԹԵՈՍՈՖԻԱ

Բարոյականության ոչ մի ամպուլա չի կարող ամբողջությամբ տեղավորել սերը. այն միշտ դրանցից դուրս է, երբ իրական է …

Ուրիշի միամտության կամ հիմարության մեջ չներքաշվելու համար՝ դիտակետը հավասարակշռում եմ երևակայությամբ, հետո, առավելագույնը, փոխվում են միայն

Միայն լավը տեսնելը միամտություն է, միայն վատը՝ հիմարություն։ Մարդիկ, զգացմունքայնությամբ, իմացության մեջ միամիտ են կամ հիմար, ու նրանց իրատե

Ես կարող էի կոչվել երջանիկ, եթե երջանկությունն այդչափ նեղ սահմանում չլիներ ամենի համար, ինչ ապրում եմ …

Մարդը դարձավ իր բանտապահը, երբ փորձեց համատեղել ազատությունն ու ապահովը … © Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ / ԹԵՈՍՈՖԻԱ

Վերջում բարին չէ, ճշմարտությունն է. վերջում է, որովհետև ապրելու փոխարեն՝ ընտրում ենք գոյության երկարը: © Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը...

Կենդանիների մոտ առաջնորդը չի խուսափում ժառանգ ունենալ, ով հետո կարող է իրեն վերաճելով սատկացնել կամ վտարել, ու չի խանգարում ուրիշ այդպիսինի

Եթե աստվածներն անկեղծ լինեին նրանում, ինչ առաջարկում են, ապա կգոհանային նաև հարգանքով և չէին ցանկանա միայն մեր սերը՝ մուրալով, բռնանալով կամ

Իրական է սերը, որով կարող ես աշխարհն ուղարկել գրողի ծոցը, ու տիեզերական է, երբ այն նեխած ետ չի վերադառնում քեզ. ըստ այդմ՝ մարդիկ, առավելապես

Առհասարակ մոտ չեմ գնում նրան, ով առաջարկում է վարել սուզանավ՝ ինքը մնալով ուղևոր, ու գրեթե դադարել եմ ուրիշի վարելուն ընկերակցելը, քանզի չեմ

Երբ ոչ միայն ինքնուրույնացնում, այլ, նաև, քեզանից առաջ ես թողնում միտքը, անցալն ու առկան վերծանող մտածողից վերածվում ես հայտնաբերողի, ով, թո

Չարություն կա՝ բարու ճիչ է, բարություն կա՝ չարի շոյանք է, իսկ մենք, արթնացնող ապտակի փոխարեն, նախընտրում ենք լսել օրորոցային, որովհետև սիրու

Նա, ով ընդունում է «ազգի զավակ» պատիվը, պետք է համաչափ կրի նաև ծնողի ամոթը, եթե չվերածվի միաբջիջ տարրի ու չմոռանա, որ իր բազմաթիվ եղբայրներ,

Կուզես ընտրի եղածներից, կուզես ժխտի բոլորին, կուզես արարի քոնը, կուզես ինքնարարվի այդպիսին, բայց խառնակիչ մի եղիր աստվածների մեջ, քանզի մի օ

Անվերադարձ կարճն ավելի հեռուն է տանում, քան վերադարձով երկարը … © Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ / ԹԵՈՍՈՖԻԱ