84/ԹԵՈՍՈՖԻԱ

Նա, ով ընդունում է «ազգի զավակ» պատիվը, պետք է համաչափ կրի նաև ծնողի ամոթը, եթե չվերածվի միաբջիջ տարրի ու չմոռանա, որ իր բազմաթիվ եղբայրներ, քույրեր լքվել են նույն այդ ծնողի կողմից, երբ ունեին նրա հոգածության կարիքը:

Այս իմաստով՝ հասարակությունը, առհասարակ, չի ծնում՝ միայն որդեգրում է, այն էլ, երբ ինքը ունի խնամքի կարիք …, իսկ եթե ծնող, ապա՝ ավելի շատ «ռախիտներ» ստեղծող …

© Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ / ԹԵՈՍՈՖԻԱ