Ե՞ս եմ հաղթել, թե՞ մայրս է իր արգանդում մնացածին սպանել, որ ես ծնվեմ, չգիտեմ, բայց դափնեպսակը կրող իմ գլխում են, որպես ուրվականներ, նրանց ճա

Ես այն հիվանդներից եմ, ովքեր հրաժարվում են բուժվել, որպեսզի առողջանալու մասին ավելին ճանաչվի, … այսօր՝ ոչինչ, վաղը՝ խնդրեմ. ի պատասխան։

Ինչքան էլ զարմանալի թվա, բայց, իրականում, մարդիկ ավելի շատ հակված են ներել, քան մեղադրել, ու վերջինս, ընդամենը, կիրառվում է՝ որպես դրա նախահ

Պետք է տաս նրան, ով նույնը, կամ դրանից փոխակերպվածը փոխանցելու է ուրիշի, որպեսզի տվածդ ճահճացումից նեխած չվերադառնա քեզ, ու չպետք է հրաժարվե

Նույնիսկ ամենավերջին տականքը սրանցից որևէ մեկում լավն է լինում, իսկ ես չեմ եղել լավ թոռ, չկամ՝ որպես լավ զավակ, եղբայր, ամուսին, հայր, ընկեր

Չես կարող մերձավոր լինել նրանց մեջ, ում հետ չես բարձրացել ու չես կարող սպասել, երբ պարզ չէ՝ գալիս են, թե՝ մնում, իսկ դու արդեն այն ես, ինչը

Անկեղծանալու խնդիրը ոչ այնքան անկեղծացողինն է, ինչքան նրանը, ում առաջ պետք է անկեղծանալ, ու, հաճախ, վերջինիս կամքն առավելապես նման է նռնակը

Սկզբից բացում էի լուսամուտները՝ ուզում էի բոլորը տեսնեն, թե ինչով եմ սլանում (խակ էի), հետո ոչ միայն փակեցի, նաև մգացրեցի ապակիները (հասունա

Զգուշավոր է պետք մոտենալ բոլոր մտքերին, գործողություններին և, առհասարակ, (ինքնա)ճանաչողությանը, որում կա կնոջ գործոնը, ու/բայց պետք է անտեսե

Քթները հողին առածները մեծարում են հեռատեսներին, ովքեր, ընդամենը, հարթավայրում ուղիղ նայողներն են՝ որպիսին կարող է լինել ցանկացած մեկը, իսկ ի

Շնչառությունս հուշում է, որ արդեն դժվարությամբ եմ կատարում գործառույթս՝ որպես ծառ, ու թթվածնաստեղծ օրգանիզմից ինձ մնում է լինել միայն թռչուն

Երեկ եղել է, վաղը պետք է լինի, ուստի ապրելը կա միայն այսօր, իսկ օրը չի կարող կոչվել ԱՅՍ, ինչպես առանց երեկվա, այնպես էլ առանց վաղվա, հետևաբա

Երանի քեզ, որ սիրտդ ցավում է հիասթափությունից, քանզի դա միաժամանակ վկայում է, որ երբևէ հավատացել ես, երբևէ վստահել  ու ինքնավստահ ես եղել, հ

Դու կաս ոչ միայն նախածննդյան, նաև՝ որպես մահից հետո իրողությունների արդյունք։

Մեկ ուժեղ, մեկ էլ թույլ տղամարդն է ունենում տիրուհի, առաջինը տրվում է՝ որպես ինքնությունը գտած տիրակալ, երկրորդին տիրում են՝ որպես ինքնությո

Սպանվածն անզենությամբ է զինված՝ տրվումով՝ ուր կտանի պահը ..., ու չկա ազատանականացման այլ սահմանում։

Մարդիկ սովոր են սեր համարել միայն կերակրելը, իսկ ես կարծում եմ՝ սերը, նաև, կեղտը մաքրելը կամ, գոնե, դրանից չզզվալն է. չէ որ, վերջին հաշվով,

Մեր գոյության այնկողմնային շարունակության բացառումը իմ մեջ ոչ թե ոչնչանալու վախ, այլ՝ մարդ լինելու ամոթ կառաջացներ, ճիշտ այնպես, ինչպես ամոթ

Քեզ ասում են՝ ազատ ես անելու ամեն ինչ, գրեթե..., բայց այդ գրեթեն գերազանցում է ամենը, ու եթե մեծամասնության նման լսում ես միայն մինչև բազմակ

Հակառակորդների հարվածներն անսահման ուժգնանում են՝ ճիշտ (ինքնա)ճանաչողությանդ չափ, բայց երբեք սպանելուն չեն հասնում, երբ նրանք գիտեն ուրիշի ձ