Երեկ եղել է, վաղը պետքէլինի, ուստի ապրելը կա միայն այսօր, իսկ օրը չի կարող կոչվել ԱՅՍ, ինչպես առանց երեկվա, այնպես էլ առանց վաղվա, հետևաբար՝ մահից հետոյին վերաբերող մտորումներն անիմաստ համարելը նույնն է, թե իմաստազրկել հիշողությունը, առանց որի՝ ամեն օրը կսկսվեր մանկան ճիչովևկավարտվեր զառամյալի հոգնությամբ, իսկ միջակայքում՝ միայն չոչ։
Ըստ այդմ՝ եթե մարդն անցումային գոյաձև չէ, ապա ամենասխալ վերջնարդյունքն է, որից րոպե առաջ ազատվելը՝ բնության համար առողջարար է, գոնե։
Bình luận