Սուտը վախի հետևանք է, վախը՝ չիմացության, միշտ։ Ով շարունակում է գնալ խաբեության ճանապարհով, միաժամանակ խոստովանում է, որ իմացության մեջ անկարող է և դա ընդունելու համար՝ տկար։ Տկարությունը ևս չիմացություն է ․․․
Սուտ է նաև լռությունը, եթե իմացություն չէ, որ ճշմարտության հասցեատերը անկարող և/կամ տկար է։
© Գորշ
Commenti