Եթե բարոյականներին առանձնացնենք և հնարավորություն տանք ապրել որպես առանձին սոցիում, ապա, այլից զատ, նրանք անպայման կհեղինակեն այնպիսի բարոյականություն, ըստ որի նրանց մի մասը կհամարվի անբարոյական։ Բայց այստեղ բանն այն մասին է, թե ինչու՞ երբեք բարոյականից չենք լսում երախտագիտություն այն մերձավորի նկատմամբ, ում համեմատությամբ (շնորհիվ) ինքը (ինքնա)ընկալվում է բարոյական, ըստ էության՝ ում շնորհիվ գոյություն ունի։
Այս կերպ նաև տարբեր առաքինություններ կրողների մասին, որոնց կարելի է առանձնացնել մեկ ընդհանուր «Հարաբերականության անշնորհակալ զավակները» վերնագրի ներքո։
Շնորհակալություն մարդ՝ քո համեմատությամբ ինքնարարի ինքնաընկալման համար …
© Գորշ
Comments