Օ՜, քահանա՛, եթե միայն աստծուդ հավատայիր այնքան, ինչքան ուզում ես, որ քեզ հավատան, պապանձվելուդ պիտի արձագանքեի` Ա՜ՄԵ՜Ն։ Այնուհետև, քեզ պիտի տեսնեի ճիպոտը ձեռքիդ հոտը ցրելուց և, գուցե, լինեի կրոնի գիշատչության դեմ կռվելուդ ընկեր, բայց …, ու ես ընկեր եմ աստծուդ՝ որպես մարդուց ինքնարարին ազատող գայլ։
© Գորշ
Comments