Ինքնարարման համար նախ պետք է ստեղծես կամ ունենաս վկային, որով պայմանավորվելու է այն, ինչ դառնալու ես, և, գուցե, դրանով է սկսվում միակ իրական ընտրությունը, որը կոչվում է՝ ստեղծել նոր իրականություն։ Ինքնարարման վկադ մենակությանդ մարմնացումն է, որի չլինելու դեպքում՝ այդպիսին դառնում է ինքը՝ մենակությունը։ Առաջին դեպքում հակված ես լույսին, որովհետև սերն ապրվող է, երկրորդում՝ խավարին, քանզի չապրած սիրուց միայն մահն է սնվում, ու թեպետ երկու դեպքում էլ սերվում է անդին երրորդը՝ գորշը, բայց առաջինում ավելի սպիտակ, երկրորդում ավելի սև։
© Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ / ԹԵՈՍՈՖԻԱ
Comments