top of page

38/անտիպ

  • Writer: Tigran Gorsh
    Tigran Gorsh
  • Nov 23, 2022
  • 1 min read

Իրականությունն ընկալելով իբրև վերջավոր բան, երբ անգամ հողն ունի դինամիկա ու չկան անփոփոխելի սահմաններ.

Մեկն իր հույսն է դարձրել տապանաքար, մեկը՝ հուսահատությունը,

Մեկն իր հավատը, մեկը՝ անհավատությունը,

Մեկն իր իմացությունը, մեկը՝ իմանալու անկարողությունը, …

Իսկ գերեզմանատան դարպասին գրված է «Այստեղ հանգչում է բանականությունը»։


© Գորշ / անտիպ



Recent Posts

See All
264/անտիպ

Գլուխս ափերիս մեջ, արմունկներս ծնկներիս ու չկա այլ հենարան ինքնախույզ մտքիս։ © Գորշ

 
 
 
263/անտիպ

Ինքնարարը մեղսավոր է միայն այն բանի համար, որ տիեզերական իրավունքը, որն առաջնորդում է իրեն, անդին է բնական և/կամ մարդկային օրենքից։ © Գորշ

 
 
 
262/անտիպ

… և ուր է այդ վերջում մեռնող հույսը, և ի՜նչ է դա, և ինչու ես կամ դեռ՝ իբրև մարդ … © Գորշ

 
 
 

Comments


SUBSCRIBE

Thank you for subscribing to my blog

©2015-2023 Tigran Gorsh

bottom of page