280/ԹԵՈՍՈՖԻԱ

Նա, ում բարձրացնում ես, չի տեսնում բարձրությունը, քանի դեռ չի կանգնել գլխիդ։ Մինչ այդ, բարձունքից բացվող տեսարանի դիտարկումներիդ արձագանքում է նրանով, ինչ տեսնում է հետույքիդ։ Ուստի՝ երբ անկեղծ միտումը ԲԱՐՁՐԻՆ հասնելն է, ապա պետք է ոտքերով նվաճի գլուխդ, եթե, անգամ, ինքդ նույն միտումով չխոնարհես, իսկ խոնարհելուդ դեպքում չկանգնելը մեկ պատճառն է՝ ոտքդ կրծքին դնելու և ետ հրելու՝ իբրև մեծագույն կեղծիք։

© Տիգրան Գորշ

ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ / ԹԵՈՍՈՖԻԱ