Լիաթոք ծիծաղում է մեկ նա, ով երբեք չի տարվել «ապրելու իմաստը» ինքնահարցադրմամբ, մեկ էլ նա, ով տարվել է չափազանց լուրջ։ Մեկը բավականաչափ ապուշ է, որ լինի երջանիկ, մյուսը նույն չափ հանճարեղ, որ խելագարվի, իսկ մնացածը պարզապես խելամիտ են` ծիծաղով կեղծ ու կիսատ։
© Գորշ
Comments