Մարդու ամբողջ կյանքը, առավելապես, վրեժխնդրություն է առաջին ստացած հիասթափության, որն անգամ չի էլ հիշում, իսկ շատերի մոտ այն նույնն է` պտուկի անսպասելի դուրս պլստալը շուրթերից։
Գտի՛ր «պտուկդ», ո՛վ «աբիժնիկ» …
© Գորշ
Գլուխս ափերիս մեջ, արմունկներս ծնկներիս ու չկա այլ հենարան ինքնախույզ մտքիս։ © Գորշ
Ինքնարարը մեղսավոր է միայն այն բանի համար, որ տիեզերական իրավունքը, որն առաջնորդում է իրեն, անդին է բնական և/կամ մարդկային օրենքից։ © Գորշ
… և ուր է այդ վերջում մեռնող հույսը, և ի՜նչ է դա, և ինչու ես կամ դեռ՝ իբրև մարդ … © Գորշ
Comments