Նա, ով բնույթով միտված է երևույթների ներքին բովանդակությունը հասկանալուն, ոչ միայն զրկված է հաճախակի ուրախանալու առիթներից, այլ, նաև, ստիպված է տանել հանրային միօրինակություն մտրակի հարվածները՝ մինչ այն պահը, երբ նրանից ձեռք են քաշում՝ իբրև անպետքությունից, կամ՝ երբ նրա պետքությունն ընդգծող մթությունն է դառնում համընդհանուր …
© Տիգրան Գորշ
ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ / ԹԵՈՍՈՖԻԱ
コメント