17/ Անցյալամույն գիտակցություն.

Ապագայում մեզ առավելապես սպասվում է ներկայում եղածի գիտակցումն ու դրանով, միաժամանակ, ուշացած լինելու հուսահատությունը, ու այս օրինաչափությունը խորատեսներիս վերածում է հեռատեսների, ովքեր, ընդամենը, այսօր գիտեն, թե վաղը ինչում են զղջալու ... Երբեմն, նախանձում եմ այն կարճակյացներին, ովքեր անգիտակցաբար առաջ են անցել ժամանակից ու չեն սպասել մահվան արարողակարգային ընդունելությանը: © Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ / ԹԵՈՍՈՖԻԱ