155/անտիպ

Ճակատագրի ողորմած դահիճ.

Հայտնվում ես կետում, որտեղից տեսնում ես հնարավոր բոլոր ուղիներիդ սփռվող շառավիղները, բայց որոշում ես շարունակել այն մեկով, որը պետք է տրամագիծ կազմի շառավղի հետ, որով հայտնվել ես կետում։ Ճակատագիրը թանձր տխրությանդ ժպտում, ճակատդ համբուրելով պատվում է պատասխանատու ընտրությունդ ու հենց այդտեղ էլ երախտագիտորեն կնքում իր մահկանացուն։

Այդուհետ նա ստիպված չէ լինել (ինքն)արդարացմանդ ուրվական, դու` գոյակ պայմանական, իսկ նրա թողած դրոշմն արտոնում է հատել անդինյան սահմանագիծը, որտեղ քեզ վանկարկում են ճակատագրի ողորմա՜ծ դահիճ։

© Գորշ