Երբ գենետիկ ինժեներիան հասնի նրան, որ նախապես որոշվի, թե ով/ինչ պետք է ծնվի, ապա փոխվելու է միայն այն, որ մարդուն ձևավորող «ուրիշի պատկերացումը» ոչ թե հաջորդելու, այլ` նախորդելու է ծնունդին, բայց երկու դեպքում էլ ընդհանուր է մնալու այն, որ մարդու ծնունդը կամքի ազատության դեմ առաջին և ամբողջ կյանքը կանխորոշող բռնությունն է, հետևաբար հաստատումը, որ մարդը (դեռ) այլ բան չէ, քան գիտակցականացված անասուն։
Բայց դա էլ անխուսափելի փուլն է զարգացման այն աստիճանի, երբ յուրաքանչյուրն ինքն է սահմանելու իր ծնունդը, ասել է թե` ինքնարարումը հոգևոր գաղափարից զատ լինելու է նաև կենսաբանական սահմանում, գոյակի ինքնագիտակցում։
© Գորշ
Comments