134/անտիպ

- Բարև՛, Սե՛ր, ի՞նչ ես անում այդքան եռանդուն։

- Բարև՛, ինքնարա՛ր, գերեզման եմ փորում։

- Ինչու՞ այս տափաստանում։

- Սա սովորական տափաստան չէ, այն ինքս եմ ստեղծել` հպարտության ժայռը շրջելով խղճի անդունդը։

- Իսկ ու՞մ, կամ ինչի՞ համար է այդքան խորը գերեզմանափոսը։

- Այն բոլորի և ամենի, ում և ինչին երբևէ պատկանել եմ։

- Այսուհետ ինքդ ինչպե՞ս ես ապրելու։

- Մոտեցիր, բահս վերցրու …

© Գորշ