118/անտիպ

Խիղճը շնչակտուր ձայնեց բանականությանը.

- Լսու՞մ ես, հպարտությունն այնպիսի աղերս-աղաղակով է փախչում զգացմունքներից, կարծես նրան փորձում են բռնաբարել։

- Այդպես էլ կա. հպարտությունը հասել է աստվածանալու մոլուցքի վերջին հանգրվանին։

- Նույնն էլ ի՞նձ է սպասվում։

- Եթե քեզ ինչ-որ բան սպասվում է, ապա միայն խաչվելու հեշտանքը, քանզի դու հենց բռնաբարության ծնունդ ես։

- Կարո՞ղ ենք փրկվել։

- Ո՛չ, նման զվարթությունից չեմ կարող հրաժարվել։

© Գորշ