top of page
Writer's pictureTigran Gorsh

118/անտիպ

Խիղճը շնչակտուր ձայնեց բանականությանը.

- Լսու՞մ ես, հպարտությունն այնպիսի աղերս-աղաղակով է փախչում զգացմունքներից, կարծես նրան փորձում են բռնաբարել։

- Այդպես էլ կա. հպարտությունը հասել է աստվածանալու մոլուցքի վերջին հանգրվանին։

- Նույնն էլ ի՞նձ է սպասվում։

- Եթե քեզ ինչ-որ բան սպասվում է, ապա միայն խաչվելու հեշտանքը, քանզի դու հենց բռնաբարության ծնունդ ես։

- Կարո՞ղ ենք փրկվել։

- Ո՛չ, նման զվարթությունից չեմ կարող հրաժարվել։


© Գորշ


1 view0 comments

Recent Posts

See All

264/անտիպ

Գլուխս ափերիս մեջ, արմունկներս ծնկներիս ու չկա այլ հենարան ինքնախույզ մտքիս։ © Գորշ

263/անտիպ

Ինքնարարը մեղսավոր է միայն այն բանի համար, որ տիեզերական իրավունքը, որն առաջնորդում է իրեն, անդին է բնական և/կամ մարդկային օրենքից։ © Գորշ

262/անտիպ

… և ուր է այդ վերջում մեռնող հույսը, և ի՜նչ է դա, և ինչու ես կամ դեռ՝ իբրև մարդ … © Գորշ

Commentaires


bottom of page