Իմ աշխարհընկալման աստվածն էլ, որպիսին ինքնարարվում եմ, լվանում է ոտքեր, բարձրանում՝ խաչին …, բայց հետո նա ողջ է թողնում միայն էշին՝ իբրև հիշատակում, որ այստեղ եղել են մարդիկ …
© Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ / ԹԵՈՍՈՖԻԱ
top of page
bottom of page
Comments