107/ԹԵՈՍՈՖԻԱ

Հույսդ մի դիր նաև նրա վրա, ում անհաջողություն չես ցանկանում, քանզի տիեզերքն ունի մեկ պահանջ՝ ապրելուդ գինը վճարիր ինքդ: Ինքս սա հասկացել եմ հայտնվելով ճահճում, որտեղ գցել է ուրիշների հույսը լինելու հպարտությունս և մինչև պարանոցս թաղել՝ դրանց քանակից ծանրացած խիղճս, որոնց հաղթահարումից հետո շրջապատված եմ ինձանից հիասթափվածներով և մի քանի կոտրված շիվերով, որոնցով ինքս եմ ցանկացել փրկվել, իսկ կենդանությանս հուշումը նրանում է, որ ճահճի տակ անպայման պետք է լինի դժոխային կրակ, երբ հերթը հասնի վճարելուն ինձ համար:

Հույսդ մի դիր, կիսիր …

© Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ / ԹԵՈՍՈՖԻԱ