Եթե չենք կարողանալու վերակենդանացնել մերը (նույնն է, թե ինքներս հարությամբ հասնել նրանց կենդանությանը), առավել ևս եթե չենք կարողանալու ծնել նորը, ապա գոնե եղած օտարին արժե ազատել եկեղեցու պատերից և խաչի կապանքներից -
բարձրացնել մեր սարերը,
մեր ձորերը գլորել,
մեր քամիներով ծեծել,
այրել մեր արևով …
- դաստիարակել հայեցի՝ դարձնել ազգային։
Եթե չենք կարողանալու վերադառնալ մեզ ծնողին, առավել ևս եթե չենք կարողանալու լինել ծնելով, գոնե արժե դառնալ ծնող՝ եղած որբին որդեգրելով, ապա և՝ վերածնվել որբությունից ազատվելով …
© Տիգրան Գորշ / անտիպ
Comentários