Իբրև բոլոր ժամանակների ուսուցիչ՝ մեր «Կոնֆուցիոս»,
Իբրև փիլիսոփայության խորհրդանիշ՝ մեր «Սոկրատ»,
Իբրև վերմարդկային իմաստնություն՝ մեր «Նիցշե»,
Ու նման երկրորդը չկա, կա միայն ինքը՝ Գարեգին Նժդեհը, ում, սակայն, չունենք այնքան, որ իրապես կոչենք մերը։
Չունենք, որովհետև նրան ունենալու համար՝ որակապես չկանք.
չկանք, գուցե միայն նրա համար, որ իրականում նա ոչ թե զավակ, այլ՝ նախահայր է ազգի, որ դեռ պետք է ինքնարարվի։
© Տիգրան Գորշ / անտիպ
Comments