- Ի՞նչ անել համատարած հրդեհի պայմաններում, երբ անհատապես էլ ոչինչ անել չես կարող։
- Չնմանվել ոչ նրանց, ովքեր աղերսում են փրկություն, ոչ էլ, նամանավանդ, նրանց, ովքեր մորթապաշտորեն են փրկվում։
Նույն կրակից վառել վերջին ծխախոտը ու իրողությանը հետևել իբրև արվեստի հանճարեղ գործի, չէ որ, վերջին հաշվով, այդպիսիք հենց ողբերգություններն են։
Մոխրանալ քահ-քահ ծիծաղով ու չլինել ամենքի պես մորթապաշտ և/կամ աղերսող։
© Տիգրան Գորշ / անտիպ
Comments