Ա՜խ, այդ հուշը և անսպասելի հայտնվելու իր կամակորությունը, որը կարող է գալ երաժշտությամբ, հոտով, ընդհուպ լռությամբ ․․․, փլուզել և պարալիզացնել մի ամբողջ աշխարհ, որը կառուցել ես կուռ տրամաբանության վրա` բոլոր կարոտների թվացյալ հաղթահարումով։
Սրա իմացությունը փոխում է միայն այն, որ մահկանացուն պատահական զոհից վերածվում է ինքնասպանի` ստանալով հնարավորություն մեռնելու նորովի` էլի ու էլի, լի ավելի …
© Գորշ
Σχόλια