Մտածողի տառապանքը նրանում է, որ նա՛ էլ ստիպված է օգտվել այնպիսի հաղորդիչներից, ինչպիսին ուրիշի գիտակցությունն է, որոնք, մեծամասամբ, հանդիպում են արդեն իսկ մեկուսիչ ժապավենով բռնազավթված, բաց հատվածներ գտնելն էլ, հաճախ, ավարտվում է ինքնավնասումով, քանզի բացում է՝ իսկ այնտեղ կարճ միացում է։
Բայց մտածողի տառապանքը չարաբախտություն չէ, քանզի միջոցի այլը չկա ու չկա գոյության իմաստն առանց դրա։
© Գորշ
Comments