Գուցե պատմությունը չի հիշատակում բոլոր նշանակալի անձանց և/կամ ոչ ամբողջական է հիշատակում նրանց ու դա նրա միակ թերությունն է, բայց և նշանակալիություն էլ ոչ մեկին չի հաջողվել գնել՝ պատմությունը բոլոր անուններն արձանագրում է ըստ արժանվույն, և ինչքան էլ ստոր ու տգետ լինեն հանգամանքների բերումով պատմության մեջ հիշատակվելու իրավունք ստացած անձիք, միևնույն է, նրանք մի օր անպայման հասկանում են սա ու նրանց սկսում է հետապնդել ժամանակի ուրվականը՝ մինչև բանտարկելը հավերժական նսեմացման։ Իսկ մինչ այդ, որպես կանոն, ուրվականից սարսափածներն իրենց վախը թմրեցնում և հոգու դատարկությունը լրացնում են որկրամոլությամբ, բռնությամբ և այլ անասնականություններով, իսկ մաքրագրության հնարավորություն տրված չէ, լավագույն դեպքում՝ միայն քավություն։
Այլից զատ, մեր ներկան բազմաթիվ անձանց, գուցե և բոլորի(ս), մաքրագրության անհուսալի փորձ է, քավության հույսն էլ թանձր մառախուղի տակ է …
© Տիգրան Գորշ / անտիպ
Comments