Անմտություն է լինել այս կամ այն կողմում, երբ մեկն առանց մյուսի գոյություն ունենալ չի կարող: Այն, ինչ մարդիկ կոչում են խելամտություն, գտնվում

Աչքն ու հոգին նույնացնող միակ ճշմարտությունն այն է, որ երկուսն էլ կուրանում են հանկարծահայտ լույսից, երբ սովոր են լինում տեսնել խավարում: Այ

Հոգին, որպես կանոն, նետվում է, ինչպես ցանկալին տեղ հասցնող ծրար, ու ոչ մի նամականիշ նրան պահպանելու արժեք չի տալիս … … Երբ հասել ես այնտեղ,

Մարդիկ խուսափում են մահից այնպես, կարծես՝ նա գլխակորույս սիրահարված է իրենց …, ուղղակի, մահն էլ, հաճախ թշվառ է այնքան, որ ստիպված է առանց իր

Պայքարիդ դեմ՝ որպես վերջին միջոց, երբ այլևս չունենա հպարտության գերին լինելու ոչ մի արդարացում, նա քե՛զ կկոչի իր հպարտություն. կպարտվես՝ որպ

Եթե մարդ ենք կոչվում լոկ նրա համար, որ կան անասուններ, ապա ավելի անասուն ենք, քան անասունը, ու եթե աստվածները դրական անսահմանություն են, ապա

Սիրո ցինիզմը նրանում չէ, երբ պարզվում է, որ սիրելիդ է ամենաշատը մենակացումդ ուզել, որովհետև դա է գինը ԱՄԵՆ-ի, որ ցանկանում եք տալ իրար: Ցինի

Շարժառիթն ամբողջությամբ հասանելի չէ պատկերացումի հայացքին, առավել ևս, կատարողից բացի, չի կարող հասկանալի լինել որևէ այլ մեկին, դրա համար էլ

Նրան, ում մահն եմ մտապատկերում, հետո նայում եմ ինչպես վերածնվածի, ում ինքս եմ սպանում՝ թաղում եմ կամ աստվածացնում, իսկ նա, ում կապակցությամբ

Հավասարություն հնարավոր է միայն բթության մեջ. ուստի և, այն անխախտելի ստացվում է բուրգի ստորին, ամենալայն օղակում …

Անհավասար պայմաններում հավասար հնարավորությունը սոցիալական սուտ է՝ քեզ, ինքդ քո հանդեպ մեղքի զգացումով, մենակ թողնելու համար, երբ չես հաջողա

Արդեն իսկ անարդար է այն, որ աշխարհում չկա մի տեղ, որտեղից կարող ես իրացնել բոլոր կանոնները մերժելու իրավունքդ և չմեռնել …

Բոլորիս մի աղբյուրից սերված լինելը կներդաշնակեր, եթե այդ կերպ, միաժամանակ, չսահմաներ՝ որպես ստեղծված այլանդակություն, կամ՝ պետք է ընդունենք,

Բարին չարի համեմատ պասիվ է, որովհետև ավելի շատ ծննդյան փաստով է ցանկանում ընդունված լինել, քան կայացման, բայց նման բացարձակացման արժանի է մի

Մեկին սպանելը հանցագործություն է, մեկից ավելին՝ ոճրագործություն, մարդկությանը՝ աստվածայնություն …

Նրանք, ովքեր, բնական աղետների նման՝ առանց խտրականության, մասսայական դժբախտություններ են հեղինակել, միաժամանակ արժանի են մարդկայնության բառի

Ինչու՞ բարձրանանք, եթե չենք նետվելու. ինչու՞ հաղթահարենք՝ առանց նվաճելու … Իսկ բարձրին և բարձրից նայելու տարբերությունը նրանում է լոկ, թե ի

Բարձրագույն ես-ը կարող է ունենալ բացակա պետքություն, բայց չի ունենում անպետք ներկայություն, և ինչու տրվել շատերին պետք լինելու աստվածային մո

Կատվին տվեք առյուծի ոգի՝ նա կտառապի կամ կվերածվի ճգնավորի, առյուծին տվեք կատվի ոգի՝ նա կդառնա կրկեսի աստղ։ Եթե հանդիսատես լինեին ոչխարները կ

(Ինքնա)ճանաչողությամբ փշրվում է ուրիշների սարքած հայելին, որում նայում էիր քեզ. ծնկում ես բեկորներին ու արնաշաղախ ոռնում դեմքիդ անտեսանելիու