Ապացուցեք, որ այնկողմնային գոյություն չկա ու ես ամոթից կինքնասպանվեմ․ ընդունեք, որ խոսուն մոլախոտ եք, կամ՝ բացատրեք, թե ինչո՞ւ այլ բան չեք …

Որոշ մտքերում արտահայտվում եմ առաջին դեմքով, որ քողարկեմ իմ մասինը մնացածում, ու սա ասում եմ, որ մնացածում քողարկեմ որոշները …

Մարդու այլանդակումը սկիզբ է առել, երբ սկսել է իրեն զրկել սպանելու իրավունքից՝ պահելով ծնելունը, իսկ արդարացումը, որ երկուսն էլ իրեն չեն պատկ

Ոմանք առաքինի են, որովհետև հնարավորություն չունեն լինել անառակ, ոմանք էլ անառակ են, որովհետև չգիտեն, որ առաքինություն կա։ Մեծամասամբ, առաքին

Ստորակարգ ես այլ կենդանիներից, քանի դեռ չես ամաչել, որ մարդ ես …

Շատերի ապրելը լոկ չիմացություն է՝ որ վաղուց մեռած են, իսկ եզակիներն ապրում են մահը, և միայն հատուկներն են հարություն առնում՝ իմացություն ապր

(Ինքն)արարմանս համար մարդիկ են ապրել ու մահացել, ինքս էլ ծնել եմ ու սպանել, մկրտությամբ արյունոտվել են շուրթերս, մեղքով՝ ձեռքերս …

Ես գիտեմ՝ վերջում ծնկելու եմ բացարձակ ճշմարտության առաջ՝ հասկանալով, որ սխալվել եմ ամեն ինչում, ու այս իմացությունը փոխում է միայն այն, որ (

Սիրո հաղթահարման ընթացքում՝ հոգիդ օվկիանոսի նման ընդարձակվում է, առաջացած հորձանուտում ոչինչ կես պտույտից ավել չի դիմանում, տենչում ես կլանե

Ապտակելու համար՝ աստված նեղություն չի քաշի, ուստի՝ եթե մեղք, ապա նրան հանդիպելու արժանի․ անմեղությամբ չկա ոչինչ ճանաչելի …

Անիմաստ է սիրելը, եթե չես ձգտելու ինքնաոչնչացման այն բարձրակետին, որտեղ կոչվելու ես «Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ», ու անիմաստ է բարձրակետին հա

Իբրև գոյություն չունեցող հավատի լրացում, երդումն ինքնին է սուտ՝ անկախ արտահայտման ճշմարտացիության ընկալումից։ Դրանից մեկնարկում է փտախտ, որի

Ներկայում հետաձգված ապրումը կուտակվում է ապագայում, հետո բացվում զսպանակի նման և շպրտում անցյալ. մարդիկ, առավելապես, հենց այնտեղ էլ մահանու

ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ-ի շարժումն ապահովում է մենությունը, ուղղությունը՝ մահը, նա ապրում է արագացմամբ, անէանում՝ հավերժագնացությամբ …

Նորմալ միջակություն սռնու վրա ամրակցված լավ ու վատի փոխպայմանավորող հարաբերականությամբ գոյատևումից դուրս են ԵՐՐՈՐԴ-ՄԵԿերը. անանուն այս ԳՈՐՇե

Սեփական օրինակով դաստիարակությամբ՝ հայրս, ապրելուց զատ և դրանից առավել, սովորեցրեց, թե ինչպես է պետք ընդունել մահը՝ հարկադրանքի փոխարեն իբրև

Չնայած, որ ցանկացած խնջույք զգացմունքների և/կամ մտքերի փնթի խառնուրդ է, բայց և այնպես, ի տարբերություն ողջույնի, հրաժեշտի խնջույքում հույզեր

Ես հասկանում եմ կյանքին ողջունելով ապրողների անմեղ երեսպաշտությունը, բայց ինձ հարազատ է հրաժեշտ տալով ապրողների մեղավորությունը՝ ցավը մեղմել

Վախը շուն է, նրա հետ հարաբերությունը պայմանավորված է հանգամանքով՝ անտեր, ուրիշինը, թե՞ քոնն է …

Կայուն ներկայությունը սիրո գերեզման է, ինչը, երբեմն, հարմարավետ է լռությամբ, եթե աղմկաբեր չէ զարդարանքի պերճությամբ, իսկ (ինքն)արարման հարատ