(Ինքնա)ճանաչողությունն առանց հարաբերության անհնար է, իսկ ամենաերկարը ստացվում է քայլել նրա(նց) հետ, ում հանդեպ (հետ) կիրք ունես, քանզի ճանապ

Մեծամասամբ հարաբերություններն (ինքնա)խաբեություն են՝ բնորոշ քնածներին, բայց դրանց, երբեմն, հասկանալով տրվում են նաև արթունները, ովքեր (ինքնա

Եթե տեղին է հաջողություն կոչել ժամանակին մահանալը, ապա մահն էլ անպայման պետք է դասել հաջողությունների շարքին, որոնք, երբեմն, բաց ենք թողնում

Թշնամու ձեռքով սպանվածների մեջ զգալի թիվ են կազմում նրանք, ովքեր հոգնել էին բարեկամների ձեռքով մեռնելուց:

(Ինքնա)ճանաչողության անբաժանելի և մեծագույն մեթոդներից մեկը, որը փոթորիկի նման քշում է ամեն կեղծիք, հավատ-կասկածից անդին դիտարկումն է, բայց

(Ինքնա)ճանաչողության միտված հարաբերության մեջ լքում է նա, ով կանգ է առնում, ու, այլից բացի, սերը միակ հարաբերությունն է, որն առանց (ինքնա)ճա

(Ինքնա)ճանաչողության միտված հարաբերության և, մասնավորապես, երկխոսության մեջ գործում է 1:3 բանաձը, այն է՝ մտքերը, երևույթները, իրողություններ

Ամեն դեպքում գեղեցիկի մեջ համընդհանուր ձգողականություն կա, որին ոչ մի կերպ չի կարողանում հասնել իմաստնությունը։ Ճիշտ է՝ սրանք կատարյալ դուետ

Որպես տիեզերական ամբողջության մասնիկ, հետևաբար, նաև, որպես տիեզերքի հետ/մեջ ինֆորմացիոն շրջանառության մասնակիցներ, մարդիկ դասակարգվում են՝

Ժամանակը չի բերում, տանում է, և, որպես հասկացություն, միայն անցյալին ունի կապակցություն, ու եթե պատմություն գրող չես, այլ՝ ապրող, ապա այն ըն

Մարդկությունը վաղուց հաղթահարած կլիներ գոյության պայքարով մեկնարկած «մարդակերությունը», եթե հորինած կամ ընդունած չլիներ սեփականություն կոչվո

Դու ինձ հանդիպում ես այնտեղ, որտեղ միայնակ ես. ոչինչ չի փոխվում, պարզապես ապրում ես ինձանով մարմնավորված քո միայնակությունը՝ դրանում առկա ող

Աստվածն էլ է ուզում մեր հոգին, սատանան էլ, ու երկու դեպքում էլ չգիտենք, թե իրականում ով ուր է տանում, ու դրանց մրցակցության մշտնջենականությո

Աղոթքը խիստ անհատական երկխոսություն է՝ աստծուն իրենցից դուրս և ինքնասուզում՝ իրենց մեջ տեսնողների համար, հետևաբար՝ աղոթատեղին էլ խիստ անհատա

Ինքնաճանաչողությունը անդունդ է, որում չեն հայտնվում ինքնակամ, ուրիշի հրելով կամ սայթաքելով, ուղղակի հանկարծակի հասկանում են, որ արդեն վայրէջ

Գայլ չլինելուց (չմնալուց) հետո, երկրորդ դժբախտությունը նրանում է, որ աշխարհը վաղուց այնպիսինն է, որ անտեր շունը չի կարող երկար գոյատևել. կեն

Անճանաչելի է այն, ինչի դիտարկումը չի ավարտվում սահմանումով. ըստ այդմ, երկու բան կա տիեզերքում, որոնց սահմանմանը մենք երբեք չենք հասնելու, քա

Ամեն ինչի բացարձակն անդինում է, որին ձգտելուց բացի, մարդու գոյությունն այս հարաբերականում լինելու որևէ այլ պետքություն չունի. լոկ նյութափոխա

Եթե չենք մտերմանալու ներդաշնակության, ապա օտարանանք չթշնամանալու չափ …

Մենք՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ-ին ձգտողներս, մարդկանց մեջ նման ենք Նիցշեական անդունդին. «Երբ չափազանց երկար ես նայում անդունդի մեջ, ապա անդունդն էլ սկ